လူကိုဖ်က္တဲ့ အရက္သမိုင္း

ဘိန္းမွာခရစ္ႏွစ္ ၁၈၀၀မတိုင္မီကေပၚေပါက္လာခဲ့ေသာ္လည္း၊အရက္မွာခုႏွစ္ေရတြက္၍မရေလာက္
ေအာင္အလြန္ေရွးက်သည့္ကာလကတည္းကေပၚေပါက္လာခ့ဲသည္။မူးယစ္ျခင္းသည္မာန္ယစ္ျခင္း၊မာန္မူျခင္း၊မာန္
တက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မူးယစ္ဟူသည္အေၾကာင္းကိုလည္းမသိ၊အက်ိဳးကိုလည္းမသိ၊အမိအဖကိုပင္အမိအဖမွန္းမသိ
ေတာ့ဘဲျပန္လည္ရန္မူတတ္သည္။ဘုရား၊ပေစၥကဗုဒၶါ၊အရိယာသာဝကတို႔ကိုပင္အႏၲရာယ္ျပဳတတ္ၾကသည္။ျမတ္စြာ
ဘုရားသာဝတၳိျပည္ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ ေသေသာက္သဘင္အခါ က်သည္ႏွင့္ဝိသာခါ
အမႉးရွိ ေသာေနာက္လိုက္မိန္းမငါးရာတုိ႔သည္ဥယ်ာဥ္သို႔ သြားကာတစ္ေန႔လံုးအရက္ေသစာေသာက္စားမူးယစ္ၿပီး
ေသာ္ည ေနခ်မ္း၌ဘုရားရွင္ထံသြားၾကသည္။ ဘုရားေရွ႕ေတာ္သို႔ေရာက္လွ်င္အရွက္ကင္းမဲ့စြာသီခ်င္းဆုိၾက၊ ရယ္
ၾက၊ကခုန္ျမဴးထူးၾက၏။အခ်ိဳ႕ အဝတ္ဗလာျဖင့္တံုးလံုးပက္လက္အိပ္ၾက၏။ထုိအခါျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္္ညိဳေသာ
ေရာင္ျခည္ကိုလႊတ္လ်က္ေနေတာ္မူရာပလႅင္ေတာ္မွကြယ္ခဲ့၍ျမင္းမိုရ္ေတာင္ထ္ိပ္၌ရပ္ေတာ္မူေလ၏ညိဳေသာေရာင္
ျခည္ေတာ္ေၾကာင့္ေမွာင္္အတိက်သြားသျဖင့္မိန္းမတို႔ေၾကာက္လန္႔ျခင္းျပင္းစြာျဖင့္ငိုေၾကြးၾကကုန္၏။ျမတ္စြာဘုရား
ရွင္သည္လင္းေသာေရာင္ျခည္ေတာ္ကိုလႊတ္လ်က္ေနေတာ္မူရာပလႅင္ေတာ္၌သီတင္းသံုးေတာ္မူ ကာ“သင္တို႔
သည္ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟတည္းဟူေသာအေမွာင္ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေနပါလ်က္အလင္းကို အဘယ္ေၾကာင့္မရွာၾက
သနည္း” ဟုတရားေဟာေတာ္မူ၏။မိန္းမငါးရာတို႔လည္း အကၽြတ္တရားရၾကေလ၏။ထိုအခါဝိသာခါ ဒါယကာမ
သည္ ဤမွ်အရွက္အေၾကာက္ကိုဖ်က္ဆီးတတ္ေသာေသရည္ ေသရက္သည္အဘယ္အခါကစျဖစ္ပါသနည္း ဟု
ေလွ်ာက္သျဖင့္ျမတ္စြာဘုရားသည္ပထမဆံုးအရက္ေပၚလာျခင္းအေၾကာင္းကိုေဟာေတာ္မူ၏။(တိ ံသနိပါတ္-
ကုမၸဇာတ္) ေရွးသေရာအခါ ဗာရာဏသီျပည္၌သဗၺမိတၱမင္းႀကီး မင္းျပဳစဥ္ကကာသိတိုင္းသား(သူရာ)အမည္ရွိ
ေသာမုဆိုး တစ္ေယာက္သည္ဟိမဝႏၲာေတာ၌အမဲပစ္ရန္ အသြားေတာင္ေျခ၌အကိုင္းသံုးခြရွိေသာသစ္ပင္ႀကီး
တစ္ပင္၏အကိုင္းခြဆံုနား၌ငွက္တိုု႔သည္အရက္ကို ေသာက္ၿပီးျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးကာ ဟစ္ေအာ္ေၾကြးေၾကာ္ၾက၏။
ထို႔ေနာက္ေအာက္သို႔ျပဳတ္က်လ်က္အေသကဲ့ သုိ႔ျဖစ္ေလ၏။ အတန္ငယ္ၾကာလွ်င္တဖန္ျပန္တက္ၿပီး ထိုအရည္
ကိုေသာက္ၾက ကုန္၏။ဤသို႔အတန္တန္ ျမဴးတူးၾကသည္ကိုျမင္သျဖင့္မုဆိုးကတက္၍ၾကည့္ရာသစ္ခြတြင္မိုး
တြင္းေရက်၍ အနီးအပါးမွဇီးျဖဴရွစ္ရွား၊ ဖန္းခါးသီးတို႔ိကုိုလည္းေကာင္း၊သေလးစပါးတို႔ကိုိလည္းေကာင္း၊ငွက္
တို႔ယူေဆာင္ကာထိုသစ္ခြ၌စား၍ စားၾကြင္းမ်ားသစ္ခြတြင္းသို႔က်သျဖင့္ေႏြအခါ၌ဆူးေပါက္၍အရက္ျဖစ္ေန
သည္ကိုျမင္သျဖင့္ေသာက္ၾကည့္ ေလ၏။ ထို႔ေနာက္မူးယစ္လာကာသစ္ပင္ေအာက္၌မူးသျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေန
ၾကေသာငွက္တို႔ကိုသတ္၍ မီးကင္ကာစား၏။ေသရည္ကိုလည္းအဖန္ဖန္ေသာက္၏။ဤသို႔အားျဖင့္မူးယစ္ကာ
အိပ္၏။ထို႔ေနာက္အနီး ရွိဂရုဏရေသ့ထံေသရည္ႏွင့္အမဲကင္တို႔ကိုယူသြားကာႏွစ္ဦးသားေသာက္စားမူးယစ္
ၾကေလ၏။ ယင္းေနာက္ထိုအရည္ကိုဝါးက်ည္ေတာက္တို႔ျဖင့္ထမ္း၍ပစၥႏၲရာဇ္မင္းအားဆက္သရာတစ္ၿမိဳ႕လံုး
အရက္ ေသာက္သျဖင့္ပ်က္ေလ၏။ေတာ၌အရက္ကုန္သျဖင့္အိုးႀကီးအိုးငယ္တို႔ျဖင့္ခ်က္ၾကေလ၏။ ထိုအခါမွ
စ၍ အရက္ခ်က္ျခင္း၊အရက္ေသာက္ျခင္းေပၚေပါက္လာေလသည္။ထိုေသရည္ကိုလည္း သူရာဟူ၍လည္း
ေကာင္း၊ ဂရုဏဟူ၍လည္းေကာင္းေခၚေလ၏။မင္းလည္းေသအိုးအနီး၌ၾကြက္မ်ား မေသာက္ေစရန္ေၾကာင္
တို႔ကို ခ်ည္ထားကာႀကီးစြာေသာမ႑ပ္ကိုျပဳ၍ေသေသာက္သဘင္က်င္းပအံံ့ဟုတစ္ၿမိဳ႕လံုးစည္ေမာင္းလည္
ေစ ၏။ေၾကာင္တို႔လည္းေသအိုးမွအျမႇဳပ္တို႔ေဝက်သည္ကိုေသာက္သျဖင့္အေသကဲ့သို႔အိပ္ေလ၏။ ၾကြက္တို႔
လာ၍ေၾကာင္တို႔၏ နားရြက္အၿမီးတို႔ကိုစားၾကေလ၏။အမတ္တို႔ျမင္လွ်င္ေသရည္မဟုတ္၊ အဆိပ္ဟုေလွ်ာက္
သ ျဖင့္သူရာမုဆိုးႏွင့္ဂရုဏရေသ့တုိ႔အားသတ္ေလ၏။ထို႔ေနာက္ေၾကာင္တို႔အမူးျပယ္မွ အရက္ျဖစ္ေၾကာင္း
သိ သျဖင့္ေသာက္ရန္ျပင္ၾကေလ၏။သိၾကားမင္းလည္းေလာကႀကီးပ်က္စီးေတာ့မည္ကိုျမင္သျဖင့္လာေရာက္
ဆံုးမကာအရက္အိုးတို႔ကိုရိုက္ခြဲေစ၏။“ေလာကႀကီးအားပ်က္စီးေစေသာေသအရက္ကိုေသာက္စားျခင္းမွ
ေရွာင္ၾကေလာ့”ဟုဆံုးမကာနတ္ျပည္သို႔ျပန္ေလ၏။ေသအရက္ကိုမင္းႏွင့္တကြတစ္ျပည္လံုးေရွာင္ၾကဥ္ သျဖင့္
ခ်မ္းသာရာကိုရၾကေလ၏။ထို႔ေၾကာင့္အရက္ႏွင့္မူး ယစ္ေဆးဝါးဆိုသည္မွာလူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး၊အိမ္ေထာင္
ေရး၊စီးပြားေရးမ်ားကိုဖ်က္ဆီးတတ္သည့္ေသရည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ထိုမူးယစ္ေဆးဝါးမ်ားကိုမမွီဝဲ၊မသံုးစြဲမိ ေအာင္
ေရွာင္ၾကဥ္ေစာင့္ထိန္းသင့္ေၾကာင္းေရးသားတင္ျပအပ္ပါသည္။ ၿမိဳ႕မ-ခ်ိဳခ်ိဳေအး


3/8/2008 12:00:00 AM
http://www.khitlunge.com.mm/HealthBeauty/Healthbeauty_News_Detail.aspx?id=6063 မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။